lunes, 18 de diciembre de 2006

ARTE Y PARTE - Art & Part


El camaleón se encierra en su estudio palmesano, pintando se siente completo.
Nos muestra aquí algunos de los frutos maduros de su proceso creativo. Unos cuadros que ya no le pertenecen y reclaman su propia independencia y una vida ajena al creador. Trozos de tiempo en un espacio tridimensional. Presente continuo.

These paintings are pieces of time captured in a continuous present, however is not linear time but a loosed time.
My own life and experiences mixed with my readings and thoughts are the subjet but my canvas wants to represent the universal and ordinary life. At last they are overall "painting".


Poema 25/07:
En mi infancia habia un río
ahora un mar entretenido,
el río fluía hacia un destino
el mar, presente continuo,
se mece azul sin objetivo.

When I was a child there was a river
now an entertaining sea,
the river flows to a destiny
the sea, continuous present,
it swings blue without objective.







5 comentarios:

Santi carabandufe dijo...

Aunque vivo otra vida en otro mundo,que ni siquiera se si es de vivos, a veces me emociono. Porque buscarte y encontrar tus frescos cuadros me conmueve. Las fotos son cojonudas pero las pinturas hacen que me acuerde de ti. Tengo que conseguir un cuadro tuyo.
Un fuerte abrazo

Saúl Herrero dijo...

Gracias Santi por tus generosas palabras y tu estímulo. Me alegra muchísimo que mis cuadros consigan conmoverte, están a tu disposición en mi estudio palmesano.
Un abrazo y gracias de corazón.

Saúl

Santi carabandufe dijo...

A Palma no creo que vaya, por lo menos hasta el verano, pero buscaré tu galería (Lebasi creo) en ARCO. Si vas con otra galería dímelo. A ver si hay suerte y nos vemos algun dia en algun sitio, que hace mucho que no charlamos.
Un fuerte abrazo.
Santi Collazo (el patron)

perej dijo...

Hola amic meu!

Sempre és emocionant, fresc i captivant contemplar les teves pintures, engoleixen la vista amb els colors i moments robats.

I les fotegrafies també m'agraden, diven molt d'aquests temps, on tot sembla el que no és.

Una aferrada forta

Anónimo dijo...

potrebo, da preverijo:)